Primarno je oboljenje odraslih pčela. Pčele se inficiraju sporama prilikom ingestije kontaminirane vode (direktno ili trofilaksom) ili hrane. Na individualnom nivou infekcija je povezana fiziološkim i promjenama u ponašanju pčele uključujući smanjen imunitet, metaboličke abnormalnosti, izraženu glad, energetski stres, kongenitalne promjene i smanjen životni vijek. Infekcija mlade pčele njegovateljice dovodi do atrofije hipofaringealnih žlijezda što se očituje smanjenim ili potpunim izostankom produciranja matične mliječi. Na infekciju su najviše osjetljivi trutovi kod kojih je izražen mortalitet i smanjena tjelesna masa u odnosu na radilice. Uzročnik može biti prisutan u spermi. Zbog kompromitiranja imunološke barijere pčele postaju osjetljive i na ostale patogene u najvećoj mjeri viruse. Historijski isčezavanje odraslih pčela u kasnu zimu i rano proljeće je najviše imalo veze sa Nosema infekcijom. Tokom zimskih mjeseci, pčele su zatvorene u košnicama u kojima defeciraju prilikom čega najčešće dođe do infekcije pčela čistačica koje šire infekciju dalje u koloniji. Tokom proljeća i ljeta inficirane pčele žive upola kraće od neinficiranih što dovodi do pada broja pčela u koloniji. Pored radilica inficirane mogu biti i kraljice koje smanjuju ili potpuno prestaju producirati jaja.