DURINA

Teško je spolno prenosivo oboljenje koje se karakteriše sa visokim mobiditetom i mortalitetom. Svrstano je na B listu zaraznih bolesti konja-OIE.

SINONIMI

Protozoarno veneralno oboljenje

ETIOLOGIJA

Uzročnik oboljenja je protozoa Trypanosoma equiperdum koja pripada rodu Trypanosoma i jedina je patogena tripanosoma koju ne prenosi artropodni vektor. Sojevi T.equiperdum se razlikuju u patogenosti pa tako neki sojevi mogu uzrokovati hronično, relativno umjereno oboljenje koje prezistira godinama. Ostali sojevi uzrokuju akutnu formu bolesti koja traje od jedan do dva mjeseca.

EPIDEMIOLOGIJA

Oboljenje je endemično u Aziji, Africi, jugoistočnoj Europi i Centralnoj Americi. Javlja se kod konja, mula i magaraca. Ove vrste životinja predstavljaju prirodni rezervoar uzročnika. Prenos T.equiperdum nije kao kod ostalih protozoa iz ovog roda jer je prvenstveno tkivni parazit prisutan u seminalnoj tečnosti i mukoznom eksudatu penisa i prepucija kao i na sluznici vagine, za razliku od ostalih koji su krvni paraziti. Mužjaci magaraca mogu biti asimptomatake kliconoše uzročnika. Prirodna transmisija uzročnika se isključivo odvija putem koitusa. Izvor infekcije može biti inficirani pastuh ili kobila koja aktivno izlučuje tripanosome iz uretre ili vagine. Oboljenje se u najvećoj mjeri prenosi sa pastuha na kobilu nego obratno. T.equiperdum nije sposobna za preživljavanje izvan domaćina. Oboljenje je od naročitog značaja jer ima utjecaj na internacionalni transport ekvida.

KLINIČKA SLIKA

Bolest se karakteriše oticanjem genitalnih organa, kutanim plakovima i neurološkim znakovima. Simptomi variraju od virulencije uzročnika, uhranjenosti jedinke i stresogenih faktora. Inkubacioni period traje od nekoliko sedmica do nekoliko godina. Pojavljivanje kliničkih znakova se može javiti nekoliko pute prije nego životinja ugine ili dođe do njenog oporavka. Edem reproduktivnih organa uključujući prepucijum i glans penisa kao i mukopurulentni iscjedak iz uretre je najčešće prvi znak oboljenja. Oticanje se može proširiti na skrotum, perineum, ventralni abdomen i grudni koš.

Neurološki znakovi obično počinju nakon edema reproduktivnog trakta. Konjuktivitis i keratitis mogu također biti jedan od prvih znakova oboljenja. Fizička pretraga: izraženo oticanje vanjskih genitalija, neurološki znakovi (nemir,slabost,inkordinacija,može se javiti i paraliza ekstremiteta kao i facijalna paraliza), anemija i intermitentna groznica, vezikularne ulceracije mogu ruptuirari na genitalijama ostavljajući bijele ožiljke koji se nazivaju leukodermične zakrpe.

DIJAGNOZA

Dijagnoza oboljenja se zasniva na:

  1. Detekciji i identifikaciji uzročnika (mikroskopski pregled, PCR);
  2. Detekciji imunog odgovora (serološki testovi): reakcija vezivanja komplemenata (CFT), indirektna imunoflorescenca antitijela, ELISA i imunohromatografski test.

Kombinacija metoda identifikacije uzročnika na istom uzorku je preporučena. Sama detekcija uzročnika je teška zbog toga što je obično prisutan mali broj uzročnika. Ponekad se uzročnik može pronaći u aspiratu ili brisevima vagine i prepucija 4 do 5 dana od infekcije. Humoralna antitijela su prisutna kod inficiranih životinja bez obzira da li je došlo do pojave kliničkih znakova ili ne. CFT se koristi kako bi se potvrdili klinički slučajevi i kako bi se otkrile latentne infekcije.

DIFERENCIJALNA DIJAGNOZA

Koitalni egzantem, surra, antraks, infektivna anemija kopitara i ekvini viralni arteritis.