BRUCELOZA
Oboljenje primarno reproduktivnog trakta preživara koje uzrokuju bakterije iz roda Brucellacceae. Od naročitog je značaja jer se prenosi i na ljude. Svrstana je na B listu zaraznih bolesti preživara-OIE.
SINONIMI
Bangova bolest (Brucella abortus), Malteška groznica (kod ljudi izazvana sa Brucella melitensis).
ETIOLOGIJA
Bakterije iz roda Brucellaceae su gram-negativni, fakultativno intracelularni kokobacili.
Postoji deset vrsta, a najznačajnije su:
- B. abortus: uzročnik bruceloze goveda;
- B. melitensis: uzročnik bruceloze malih preživara i ljudi;
- B. ovis: uzročnik bruceloze ovaca;
- B. suis: uzročnik bruceloze svinja i
- B. canis: uzročnik bruceloze pasa.
EPIDEMIOLOGIJA
- Bruceloza goveda (B.abortus) se javlja širom svijeta te je prema WHO i OIE jedna od najznačajnijih bakterijskih zoonoza. Infekcija goveda se javlja najčešće kada su životinje spolno zrele, naročito mliječna grla. Oboljenje se širi ingestijom, penetracijom kroz intaktnu kožu i konjuktivama te kontaminacijom mliječne žlijezde. Uzročnik se u vanjskoj sredini ne razmnožava ali može perzistirati određeni period. Osjetljiv je na toplotu, sunčevu svjetlost i standardne dezinficijense.
- Bruceloza malih preživara (B.melitensis) je ograničena na područje Mediteranske regije uključujući Južnu Europu. Pored toga javlja se i u zemljama Centralne i Južne Amerike i Afrike. Oboljenje se širi na isti način kao i kod goveda. Uzročnik pored ovaca i koza kao primarnih domaćina može uzrokovati oboljenje i kod goveda, svinja te je najpatogenija bakterija iz ovog roda za ljude.
- Bruceloza ovaca (B.ovis) se javlja u dijelovima svijeta gdje je razvijeno ovčarstvo kao što su: Australija, Novi Zeland, Sjeverna i Južna Amerika i Europa. Ovnovi su više osjetljivi na oboljenje u odnosu na ovce što ih čini glavnim izvorima infekcije u stadima gdje uzročnika izlučuju u sjemenu. Transmisija između ovnova se javlja usljed pasivne veneralne infekcije i direktnim kontaktom sa drugim ovnom. Merino rasa ovaca ima znatno manju incidencu pojave oboljenje. Ne uzrokuje oboljenje kod ljudi.
KLINIČKA SLIKA
Goveda:
Abortus (tipičan klinički znak koji se kod nevakcinisanih jedinki javlja nakon 5. mjeseca graviditeta,), orhitis i epididimitis (sporadično se javljaju, a karakteriše se sa akutnim i bolnim oticanjem testisa), sinovitis (higromatozno oticanje najčešće koljena, progresivni i erozivni artritis se može javiti nakon vakcinacije sa soj 19 vakcinom).
Mali preživari:
Abortus (javlja se tokom zadnja 2 mjeseca gravidnosti, ”oluja” abortusa u stadu), sistemska reakcija (groznica, depresija, gubitak tjelesne mase). Ovnovi: značajan pad kvaliteta sjemena (prisustvo leukocita i uzročnika), akutni edem i upala skrotuma, sistemska reakcija (groznica, depresija, tahipneja), palpacija testisa (epididimis uvećan, ovojnice skrotuma zadebljane, testisi obično atrofični)
Ljudi:
Undulirajuća groznica, slabost, gubitak tjelesne mase.
DIJAGNOZA
Dijagnoza oboljenja se zasniva na:
- Detekciji i identifikaciji uzročnika: metode bojenja, bakterijske kulture i PCR.
- Detekciji imunog odgovora (serološki testovi): Rose Bengal (visoko senzitivan, umjereno specifičan), reakcija vezivanja komplemenata (kao konfirmacijski test), ELISA (indirektna i kompetetivna), serum aglutinacijski test (goveda), mliječni testovi (indirektna ELISA-ovce i koze, test mliječnog prstena-goveda).
SUMNJA NA BOLEST
Svaki iznenadni pobačaj ili uvećanje testisa!!!
OPREZ KOD UZIMANJA UZORAKA, NJEGOVOG TRANSPORTA I RADA U LABORATORIJI.
KONTROLA OBOLJENJA
Zbog intracelularne prirode uzročnika terapija se ne provodi. Testiranjem jedinki mogu se pronaći izvori zaraze koji se neškodljivo uklanjaju. Karantin za uvezene životinje.
Vakcinacija: koriste se atenuirane vakcine koje imaju određeni stepen virulencije i za ljude te je potreban poseban oprez. B.abortus soj 19 vakcina: za prevenciju oboljenja kod goveda. Aplicira se ženkama između 3 i 6 mjeseci starosti subkutano (jedna doza). B.abortus soj RB51 vakcina: za prevenciju oboljenja kod goveda. Subkutana aplikacija teladima starosti između 4 i 12 mjeseci. B.melitensis Rev.1 vakcina: najviše korištena vakcina u kontroli oboljenja kod malih preživara. Daje se životinjama starosti između 3 i 5 mjeseci subkutano ili konjuktivalnom inokulacijom.